Dagboek Denemarken 2007

   


Joke, Fabienne en Har


Nadat we de Mini letterlijk volgepropt hebben, vertrekken we vanuit het diepe zuiden naar het hoge noorden.
Eindbestemming van deze reis is de kampeerboerderij annex hooitel van Gea en Meindert. Een echte hardwerkende fries en zijn Vlaardingse echtgenote. Daar we deze komende dagen al genoeg tenten moeten opzetten en afbreken, slapen we twee nachten in het hooi.
Als het morgen net zo mooi weer wordt als dat het vandaag is geweest zitten we na het ontbijt op bed fijn in de tuin de komende mini’s op te wachten en welkom te heten.


Joke, Fabienne en Har


Gitty en Richard


Afgelopen donderdag heb ik de Mini vast ingepakt, zodat ik vrijdagochtend gelijk naar Ries toe kon rijden. Vrijdag in Lelystad hebben we de spullen van Ries in de Mini gegooid en zijn we naar de camping in Friesland gereden.

Daar aangekomen hebben we droog de tent op kunnen zetten. Dit kostte wel wat moeite, aangezien het erg hard waaide. Helaas begon het snel daarna te regenen. De mensen van de camping hebben nog een heerlijke BBQ voor ons georganiseerd. (Gea en Meindert nog bedankt voor de snelle actie om op een paar uurtjes tijd een BBQ voor 48 personen te realiseren. - Red.)
Om 8.30 uur hadden we de wekker gezet maar we bleken zo ongeveer de laatste te zijn.
Nadat we de Mini hadden ingepakt zijn we naar Boss Classics gereden voor de start.
We zijn als een van de eerste bij Boss Classics vertrokken en hebben vrij snel een groepje gevormd met Erwin & Yvette en Twan & Ilse. Nadat we een stukje verkeerd gereden waren zijn we bij een restaurantje gaan eten. Inmiddels had de Mini van Yvette het warm gekregen. Terwijl Erwin de Mini van Yvette van drinken aan het voorzien was, zijn Twan en Ilse een luchtbed gaan kopen.
Toen we eindelijk weer op de route zaten, kwamen we bij een brug. Zonder de bijbehorende foto’s zou je niet geloven dat er een taxichauffeur gedacht had nog even snel met haar busje onder de slagboom door te kunnen rijden. Het gevolg: een busje midden op de brug, voor en achter een slagboom en een brug op de noodstop. Nadat de monteur gearriveerd was hebben we nog een half uur kunnen genieten van het geklooi om een brug te maken.
Daarna hebben we besloten om vanaf Duitsland de snelweg naar de camping te pakken. Voordat we de camping op reden, wilden we nog even naar de Aldi. Tomtom wist er één vlakbij de camping, maar na een aantal rondjes onder de finishvlag gereden te hebben zijn we toch maar naar de camping gereden.
Na het eten hebben we nog gelachen om Dirk die probeerde een knoop in een touw te maken. Nu zitten we onder het genot van wat kaarsjes nog gezellig na te genieten van de dag. We kijken uit naar de rest van de tour.

Gitty en Richard (equipe 8)


René, Malou en ??


We zijn vroeg opgestaan en waren net voor de regen weg. Alles ging goed en zo kwamen we bij de ferry. Daar kwamen we Dirk en Pi tegen. Pi de pinguïn. Deze bootreis was snel voorbij. De rit ging verder. Onderweg hebben we lekker gepicknickt. Ook kwamen wij nog de oldtimerclub van de tractoren tegen. Weet je dat als je naar een tractor toetert, dat hij omvalt (kijk maar naar Cars the Movie).
Toen we bij de tweede ferry kwamen haden we een beetje pech. Een lange wachtrij.
De tour de France van Duitse wielrenners kwam voorbij en een van hen maakte een overwinning sliding á la van Hooydonk. Met gevolg dat de ambulance zich mocht melden. Zeeeeer pijnlijk.
Na de ferry ging het snel en lekker tot we een bocht omkwamen en de weg vol met bagger. Even een slinger en gelukkig ging het goed. Mini zwart, Puck zwart, lekker baggeren. Op de camping aangekomen was het prachtig weer. Heerlijk,hadden we wel verdiend. Lekker eten en straks heerlijk slapen. Dan kunnen we er morgen weer tegenaan.
We wensen jullie veel plezier en weinig pech.

René + Malou en ??


Twan & Ilse en Erwin & Yvette


7.00 uur wakker. Er waren al een heleboel mensen in de weer. We bleven nog even liggen. Hadden we dat maar niet gedaan, want na een heerlijke douche begon het te regenen. We moesten de tent nog inpakken. Het zag er niet uit dat het ging stoppen dus poncho aan en inpakken.
Daarna naar het ontbijt. Dat was geweldig. Na het eten was het gelukkig droog.
Onderweg hoorden we via het bakkie Jan ons roepen of we om wilden draaien want ze stonden met pech. Even gekeken en Twan en Erwin hebben het probleem met de accu opgelost en konden we weer verder rijden.
We wilden eigenlijk formule1 kijken maar er was nergens een cafe te bekennen en dan werd het toch wel allemaal heel laat.
Onderweg nog een fikse bui gehad, maar op de camping scheen het zonnetje alweer. Tent uitpakken, alles even drogen en we zijn weer klaar voor de avond.
Lekker genieten van flesje bier, rode wijn, gelvuurtje en het “mooie” gezang van de MCCIO op de achtergrond.
Groetjes,


Twan & Ilse en Erwin & Yvette


Willem & Yvonne en Bas & Miranda


’s Morgens na een heerlijk ontbijt en een verfrissende douche (en voor Miranda en Yvonne ook nog na een half uurtje hardlopen) kwam Bas tot de ontdekking dat een accu al leegloopt en leeg is na een kwartiertje de koelbox te hebben aangesloten!!
Maar daar kwam Willem al met de (nee niet de waterpomptang, maar met de) startkabels. Kwart over tien eindelijk op weg.
5 minuten later 1e stop: even het raam repareren aan de mini van Bas en Miranda.
10 minuten later 2e stop: Flink boodschappen inslaan en...
10 minuten later 3e stop: tanken.

Toen konden we eindelijk op weg. Op een aantal (zeg maar meerdere) plaspauzes na...
Ook hebben we er een puzzelrit van gemaakt door twee keer fout te rijden. Ach dat houdt het spannend, toch?
Bij de grens nog lekker gelunched en het laatste deel van de reis aanvaard. (Alsof we daar keuze in hadden...) Zonder al te veel gekkigheid bereikten we de camping in Billund. Helaas waren we de laatste (althans bijna) en was er bijna geen plek meer. Gelukkig kon er nog wat herschikt worden en was er nog plaats voor 2 tenten en 2 Mini’s. Na een lekker relaxte BBQ van zo’n 3 uur werd het al bijna te donker om nog wat te schrijven.
Aangezien ik de laatste ben, is het nu dan ook zover en stop ik ermee!!
Groeten,


Willem & Yvonne >>> Wij zijn toch niet gek?!?
Bas & Miranda >>>>> Maar wij wel!


Peter & Natasha


Legoland!!! Het was gisteren heerlijk weer dus we gaan vandaag naar een zonnig Legoland. Dat dachten we!!! Toen we wakker werden goot het van de regen en dat deed het 2 uur later nog. Marco ging kijken wie zijn bezoek aan Legoland uit wilden stellen tot de volgende dag maar we kregen niet genoeg mensen bij elkaar die nodig waren voor het kortingstarief. Dus dan maar de regenpakken aangedaan en vertrokken. Gelukkig hebben ze ook wat overdekte attracties dus die hebben we eerst gedaan. Toen het even droog was zijn we naar het Madurodam van Lego gegaan. Hele dorpjes, een booreiland, havens, een vliegveld en zelfs de spaceshuttle en het vrijheidsbeeld vind je daar allemaal tot in detail nagebouwd van Lego.
Toen we bij Nederland met de NS-trein stonden kregen we zelfs een waarheidsgetrouwe voorstelling van blaadjes op de rails te zien. De trein ontspoorde, gelukkig waren er geen gewonden. Na nog een ritje in het mijntreintje en de achtbaan en daarna uitgebreidt bezoek aan de Lego-shop hielden we het voor gezien. We zijn de Mini gaan halen en hebben in een restaurantje in het “centrum” van Billund heerlijk gegeten.
Vandaag hebben we een rustdag ingelast en zitten we in de zon voor de tent.
Denemarken is leuk maar het weer is wel echt Nederlands. Het gaat alle kanten op!!!
Groetjes,


Peter & Natascha (Equipe 22)


Gerard, Judith & Roos


Gisteren was de dag van Legoland. Jammer genoeg regende het. Toch gegaan en veel gezien.
’s Avonds ondanks de regen een kampvuur. Gelukkig regende het niet hard meer en was het daar lekker warm. Roos vermaakt zich prima. Vindt het prachtig om met de Mini te rijden en dan lekker onderweg in slaap te vallen.
Vandaag met het zonnetje op de tent wakker geworden. Rustig aan gedaan en nadat Roos een dutje heeft gedaan stappen we in de auto en gaan we een stuk van de extra rit Billund – Billund rijden.
Morgen de laatste camping voor het IMM.
Veel plezier allemaal,
Groetjes,


Gerard, Judith & Roos


Arjan & Laura


Vandaag hadden we eerst lekker uitgeslapen. Na het ontbijt gehaald te hebben bij de supermarkt hebben we de rest van de dag lekker rustig aan gedaan. Een beetje onderhoudt aan de mini en lekker in de zon gezeten.
Nu zijn we bezig het avondeten klaar te maken. Tomatensoep met hotdogworsten en aardappelsalade.
Na het eten nog een biertje drinken en morgen weer verder rijden naar de volgende camping.
Veel plezier,


Arjan & Laura


Bart & Diana


Vandaag rijden we naar de voorlaatste camping. Vrij zonnig en zo goed als geen regen de hele dag. Ideaal om van de stop aan kasteel Egeskov gebruik te maken en een uitgebreid bezoekje te brengen aan het aldaar gehuisveste oldtimer museum. Een mooie collectie koetsen, brommers, vliegtuigen en auto’s waaronder een Morris Mascot, zoals de Mini in Denemarken genoemd wordt. Ook de doolhoven en de bomenbrug lieten we niet aan ons voorbijgaan. Bij het verlaten van de parking bleek de grasdrempel iets te laag, waardoor de 2e demper van de uitlaat onherroepelijk afbrak. Hij heeft het 13 jaar volgehouden maar mag nu op rust. Op het IMM kunnen we (hopelijk) wel een sportexemplaar scoren.
Op de ***** camping aangekomen was er ruimte genoeg voor iedereen en bij een overheerlijk, door GO 4 IT geregeld buffet, werd nagekaart over de voorbije dagen. Har had nog wat minder goed nieuws over het IMM (problemen met goedkeuring e.d.) maar op het moment van dit schrijven zijn we al aangekomen en zien we wel verder.
Wij zijn er geraakt maar Caroline en Dave hadden minder geluk. We hoorden dat ze een ongeluk hebben gehad op enkele kilometers van de meeting. Afwachten hoe dat afloopt.
Bart & Diana


Tanja & Eddy


Niet wetende wat ons vandaag allemaal te wachten staat worden we om 5.00 uur wakker. De zoveelste stortbui van deze week. We voelen ons net Vikingen. We trotseren wind en water en weten niet wat ons einddoel is. Wordt het IMM nog afgelast op het laatste moment??? We vallen weer in slaap. Half 7, de zon schijnt en het waait. Laten we maar gaan douchen nu het nog kan, je weet nooit wat we in Roskilde zullen aantreffen. Eddy maakt nog even een strandwandeling en ik pak alles maar weer in.
Tuurlijk, daar komt weer een bui, daarna ruimen we de auto in. Na het ontbijt gaan we op weg voor de laatste rit. De zon schijnt, een mooi begin. Het begint te regenen en het waait. Dan schijnt de zon weer. Ondertussen rijden we over de tolbrug, waar het weer gaat regenen.
We rijden al de hele week met zijn drieën. Met Gerard en Lineke (door ons de buren genoemd) en Peter en Natascha. We hebben een bakkie maar dat maakt de rit er niet makkelijker op. Bij de rustplaats en eetpauzes is het dan ook regelmatig; Wat zei je nou??
Afijn, we lachen wel. Na een fout punt in het routeboek (een van de weinige dit jaar) komen we op een verzamelplaats, net voor het IMM. Na een laatste plaspauze vertrekken we met zo’n 25 Mini’s voor het laatste stuk. We moeten de drukke weg over om het laatste stuk van de reis te hervatten. Halverwege rijdt Peter en daarachter Gerard en wij. Peter laat nog een paar Mini’s invoegen . En dan schrik, boem en stil. Dave steekt met zijn mini over en wordt vol in de zijkant geraakt door een taxi, schiet nog een stukje tegen Peter’s mini aan. We zetten de Mini’s aan de kant. Iedereen schiet te hulp. Dave staat vrij snel naast zijn auto maar Caroline niet. De rest is ondertussen bij ons alle bekend. Caroline wordt door de brandweer uit de auto gehaald en met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Toegesnelde organisatoren van het IMM komen ter plaatse wat zaken regelen. Iedereen kan achter hen aan rijden naar het IMM-terrein.
We blijven achter op de verzamelplek met Gerard & Lineke en Peter & Natascha met hun beschadigde Mini. Na een goed half uur wordt de Mini van Dave opgehaald. Ondertussen zijn we drijfnat van de regen. Blijkt dat alleen de Mini op de aanhanger kan. De Mini van Peter wordt provisorisch gerepareerd en kan op eigen kracht meerijden. Wij blijven nog maar langer wachten want nu staat de aanhanger er nog. Na weer een half uur komt er een wagen om die op te halen. We rijden samen met de buren achter de aanhanger aan.
We worden bij aankomst op het IMM gelijk door de organisatie begroet, i.v.m. de commotie mogen we eerst de tent opzetten en bijkomen en daarna inchecken. Het was rustig, dus dat doen we gelijk maar. Maar wat blijkt! Iemand heeft ons al ingecheckt?? Na wat zoek- en vraagwerk komen we er achter dat René onder onze naam is ingecheckt. Afijn, dit is dan ook weer opgelost.
Omdat er geen plek meer was op de campsite van GO4IT staan we aan de overkant. Onze eerste indruk van het IMM: rommelig, chaotisch, nat en waaierig maar we komen er snel achter dat de Denen ons proberen te helpen. Ondertussen horen we ook hoe het met Carolien gaat. Ze heeft, gezien de aard van het ongeluk, geluk gehad; helemaal als je de auto hebt gezien.
We hebben nog nooit zo’n chaotische dagrit gehad, maar we hebben het ook dit jaar weer gered.
Caroline heel veel beterschap.
Groetjes,


Tanja & Eddy


Gerard & Lineke


Toch nog een beetje beverig van alle gebeurtenissen gaan slapen.
Vanochtend worden we verbaasd wakker, dat we lekker geslapen hebben. En wat nog veel leuker is, er schijnt zowaar een zonnetje op onze tent. Dan maar even douchen... Geen goed plan blijkt later, aangezien er een rij van ongeveer 20 man staat en er maar 6 douches zijn. Toch maar een keertje overslaan dan, alleen even opfrissen moet maar genoeg zijn.
Er moet ergens een bakkerij zijn en die gaan we even zoeken, wat toch behoorlijk lastig kan zijn. Dan ontdekken we dat er in de feesttent (schuur) een soort van lopend buffet is. Alles ziet er lekker uit en voor een relatief klein bedrag toch lekker ontbeten. Dan alle laatste berichten omtrent Caroline even achterhaald. Ze ligt inmiddels in Kogge in het ziekenhuis en wordt vandaag geopereerd. Volgens de laatste berichten is ze inmiddels weer uit haar narcose bijgekomen. Ze zal helaas nog een paar nachtjes in het ziekenhuis moeten doorbrengen voordat ze richting Nederland kan.
De rest van de dag een beetje op het IMM rondgehangen en af en toe geschuild voor de regen. Nu hebben we ontdekt dat er al een tijdje een varken aan het spit draait en die gaan we maar eens uitproberen.
Caroline heel veel beterschap en houd ons op de hoogte over je herstel!
Voor de rest iedereen nog veel plezier op de laatste dagen van het IMM.
Daarna een fijne vakantie en/of een goede reis naar huis gewenst!
Groetjes,


Gerard & Lineke (startnummer 1)


De IMM 2007 van Dennis en Aranka


Ondanks dat vorig jaar al voor ons vaststond dat we zouden deelnemen aan het IMM in Denemarken, was er toch nog een hoop gestress vooraf. Om maximaal van de rit en het IMM te kunnen genieten is het namelijk erg handig als je ook daadwerkelijk met de Mini op pad kunt gaan... De Mini was echter dusdanig weggeroest dat er een restauratie aan te pas moest komen om hem in goede conditie te krijgen voor de reis. Helaas zat er meer werk aan dan was verwacht en zo konden we de avond voor het vertrek in Friesland pas de laatste dingen op de auto monteren, zodat hij eindelijk gereed was (een dag van te voren, dus ruim op tijd).
Na een gezellige bijeenkomst bij Boss Classics begonnen, we de reis samen met Robert en Maxx in de Moke. Ondanks de afwezigheid van knappe veiligheidsvoorzieningen - zoals deugdelijke gordels - in de Moke hield Robert er een stevig tempo op na. Helaas was er een overstekende kat die de aandenderende Moke verkeerd inschatte, en dat was helaas wel een kleine smet op de dag, maar een grote smet op onze auto! Parelmoer wit en rood gaan niet zo goed samen bleek al snel.
De volgende dagen gingen we op pad met Jan, Matilde, Dave en Carolien. Het tempo lag nu wat lager en zo kon er toch meer genoten worden van de prachtige wegen en omgeving waar we langsreden. Ook dit jaar waren er weer prachtige routes uitgezet en wanneer er een foutje bleek te zitten in het routeboek (ja we geven dat boek maar de schuld want wij kunnen navigeren als de beste), werden de koppen bij elkaar gestoken en konden we na wat zoeken de weg weer vervolgen. Echt erg zijn dat soort momenten niet, want het houdt je lekker scherp bij het navigeren.
Na enkele mooie dagen te hebben gehad en leuke dingen te hebben bezocht zoals Legoland, Vikingdorp en een prachtig kasteel met dito klassieke auto’s en motoren, was eindelijk de dag aangebroken dat we onze grote intrede zouden doen bij het IMM. Dit liep helaas allemaal wat anders dan we allemaal hadden voorgesteld. Toen we bij het punt aankwamen waar we met zijn allen zouden verzamelen en richting het IMM zouden vertrekken zagen we in de verte zwaailichten branden. Even denk je nog, "goh krijgen we zelfs politie begeleiding?", maar een seconde later dringt de keiharde realiteit tot je door wanneer je een verongelukte Mini ziet staan... Het noodlot was toegeslagen voor Dave en Carolien.
Dave stond nog wat verbijsterd te kijken naar zijn mooie zeldzame Mini, of wat er van over was tenminste, terwijl de hulpverleners bezig waren om Carolien uit de auto te halen. Meteen besloten we om ze voor zover mogelijk te helpen. Dave mocht namelijk van de politie niet mee naar het ziekenhuis voordat de boete was vastgesteld die hij zou krijgen. Snel wisselde we nog even de belangrijkste telefoonnummers uit zodat we Willem en Ellen, de man en dochter van Carolien die, een geluk bij een ongeluk, ook onderweg waren naar het IMM, op de hoogte konden houden van de vorderingen in het ziekenhuis.
Bij het ziekenhuis aangekomen moesten we eerst een tijdje wachten tot de eerste onderzoeken waren afgerond. Toen Carolien naar de bodyscan moest gaan voor een laatste onderzoek, mochten we achter haar en de artsen meelopen om haar zo wat extra steun te geven. Ondanks de klap en de schrik was ze er gelukkig erg goed onder, wat ons ook erg goed deed uiteraard.
Na een paar lange uren wachten werd ze vervoerd naar een ander ziekenhuis waar ze de volgende dag geopereerd zou worden. Willem en Ellen hadden we daarover al ingelicht, en zodra ze binnen was gebracht konden ze elkaar eindelijk in de armen vliegen.
Hierna was het voor ons hoog tijd om ons richting het IMM te begeven, om te kijken of we nog een slaapplekje konden veroveren. Dave, die was meegereden met de ambulance, namen we ook mee in onze al behoorlijk volgepakte Mini. Sorry daarvoor nog, Aranka, dat ik je achterin de auto gepropt hebt tussen alle spullen ;) Het terrein wasm zoals we hadden verwacht, modderig en nat, dus besloten we samen met Jan en Matilde op zoek te gaan naar een warme plek om te overnachten.
Nadat we bij een camping met weinig succes hadden geprobeerd een blokhutje te huren met zijn vieren gebeurde er wat opmerkelijks… Vlak voordat we weg wilde rijden, werd er druk gezwaaid door een oude man. Ik deed mijn raampje open en zijn vrouw vroeg ons of we misschien een plek zochten om te slapen voor die avond en bood ons twee kamers aan. Ja, natuurlijk wilden we dat, dus reden we achter ze aan naar hun huis. Deze vriendelijke mensen bleken een bed and breakfast te hebben en boden ons prachtige kamers aan voor een zeer klein prijsje. Maar het mooiste moest nog komen; de man had namelijk zelf ook nog een Mini in de garage staan. Het arme beestje stond al meer dan 25 jaar onder een doek stof te happen, wachtend totdat hij eindelijk weer eens gerestaureerd zou worden. Op weg naar de garage grapte we nog wat over een ‘collectors item’ die we misschien zouden aantreffen. Nou we werden zeker niet teleurgesteld… een Austin Cooper Mk1 uit ’65 kwam er onder het doek vandaan. De man was er zelfs nog de eerste eigenaar van! De auto zat vol met prachtige details die helaas op de latere Mini’s niet meer terug te vinden zijn. Al met al een prachtige ervaring.
Op zaterdag richting Kopenhagen vertrokken. Wat een prachtige stad was dat zeg, uren hebben we er rondgelopen en heerlijk genoten. Bij terugkomst bij de auto was het binnenin wel een beetje een zootje, radio uit het handschoenen kastje, spullen wat overhoop. Had ik dat zelf gedaan nadat ik nog even was terug gelopen om mijn jas uit de auto te halen eerder die dag? Nou we wisten het eigenlijk zelf ook niet meer en schonken er geen aandacht meer aan. Toen ik vervolgens aan iemand de route wilde vragen vertelde hij ons dat er verderop in de straat wat mensen waren opgepakt wegens auto inbraken… Potverdomme het zal toch niet?
Helaas is ook onze Mini het slachtoffer geworden van deze laffe daad, op een zonnebril van vier euro na gelukkig niets gestolen, maar wel een klein beetje schade aan de deur. Maar het politie rapport zal genoeg zijn voor de verzekering om dit te dekken.
Nou dit was het dan wel weer, genoeg geschreven! We willen Jan, Matilde, Dave, Carolien, Marco, Cindy, Robert, Maxx, Joost en Carin heel erg bedanken voor de gezellige ritjes die we samen hebben gedaan, en hopen iedereen weer terug te zien op het volgende IMM in Nederland! Carolien hopelijk weer helemaal fit in haar Pick-up en Dave hopelijk weer met zijn andere Mini!
Groetjes,


Dennis & Aranka


Maxx samen met Robert in de Moke naar Denemarken


De voorbereiding
De hele tijd voor de start van het IMM en de tocht er naartoe, was het behoorlijk onzeker of ik mee zou kunnen. Ik wist niet zeker of ik er de tijd en financiële middelen voor zou hebben om mee te kunnen. Daarbij was ook mijn eigen Mini stuk en moest ik dus op zoek naar iemand die nog een bijrijder nodig had.
Zelfs bij aanvang van de Deense dag was ik nog niet ingeschreven. Het was op die dag dat ik sowieso voor de gezelligheid met Richard mee reed om weer eens wat bekenden te zien. Dus ook de hele presentatie bijgewoond, en het begon toch wel te kriebelen. Toen kwam Brenda naar me toe om te zeggen dat er nog van alles mogelijk was als ik nog mee zou willen. Dat heeft me denk ik over de schreef getrokken om toch nog snel iemand te zoeken met wie ik mee kon rijden.
Er waren maar drie mensen die alleen reden; Dirk, Yves en Robert. Dirk en Yves hadden beide eigenlijk te weinig plek om nog iemand mee te nemen, en Robert vond het geen probleem. Hij wilde er zelfs de puck voor thuislaten. Dat was dus geregeld. Ik zou met Robert meerijden in de moke.
Nu alleen het weer nog. Hoewel ik best van een uitdaging houd een ook best wat tegen een stootje kan zou het niet verkeerd zijn als de zon eens besloot zich te laten zien. Is altijd wel lekker als je in een moke rijdt. :P
Ter voorbereiding maar nieuwe laarzen gekocht en m’n regenpak tevoorschijn gehaald.


De trip
Omdat ik altijd erg op tijd ben met inpakken enzovoort, ben ik vrijdag (de dag van vertrek) maar begonnen met inpakken. Nog eventjes wat boodschapjes gedaan en ik was er helemaal klaar voor. Rond 1 uur ’s middags kwam Robert samen met Arvid, Kelly, Seppe, Rene, Maloe, Natasha en Peter bij mij thuis aan. Snel alles in de grote stalen koffers achterop de moke gestoken (het paste gelukkig ook nog allemaal) en snel door naar Friesland voor de eerste camping. Onderweg het eerste buitje gehad, maar het viel erg mee hoeveel last je daarvan had als je rijdt.
In Friesland op de eerste camping begon het tijdens het opzetten van de tent al meteen flink te regenen. Daarna dus meteen maar m’n regenpak aan getrokken, zodat ik de rest van de avond droog bleef. Er was daar een heerlijke barbecue georganiseerd, met een lekker ijsje toe. Aangezien het weer niet echt super was en we nog een lange reis voor de boeg hadden, hebben we het niet te laat gemaakt. De volgende dag redelijk in colonne naar Boss Classics gereden voor de start.
Dit verhaal begint al aardig lang te worden, dus ik zal niet iedere dag apart tot in detail naar voren brengen.
De hele reis hebben we erg veel geluk gehad met het weer. Het is bijna altijd droog geweest. Op een paar buitjes na. En die ene grote hoosbui kwam over ons hoofd toen we op de pond over de Elbe stonden. We hadden die bui al voor de pond zien aankomen, dus we waren er wat kleding betreft op voorbereid. Jammer genoeg waren de lekkere dagen toch net iets teveel bewolkt om in T-shirt te rijden. Als de zon achter de wolken is is het gelijk een stuk frisser. Al leek dat mijn chauffeur niet zo veel te deren. Die heeft bijna de hele rit in T-shirt en korte broek rondgereden. Dat vond ik toch net iets te fris. :P
Al met al toch de eerste dagen redelijk verbrand door te weinig zonnebrandolie. Vooral in mijn gezicht. Maar niet onoverkomelijk. Vandaag de dag is ook alleen mijn neus maar verveld.
Het ontbijt was ook iedere dag erg goed geregeld. Ik heb mij erg goed kunnen voeden, en ik moet zeggen dat het toch wel erg makkelijk is als alles ’s morgens voor je klaarstaat.
De routes waren, zoals elk jaar, weer prachtig en dat heeft denk ik wel weer mooie filmbeelden als gevolg. Ondanks een paar foutjes in het routeboek heeft iedereen volgens mij met gemak iedere dag de camping gehaald. We hebben de laatste route niet helemaal gereden om zo snel mogelijk op het IMM te geraken.


Het IMM
Hoewel het gevoel over het IMM in Denemarken van te voren niet echt positief was, moet ik zeggen dat het nog best redelijk was. Er waren redelijk grote minpunten (veel IMM-regels overtreden, verandering van terrein één dag te voren, gescheiden terrein voor de Mini’s, enz.), maar ook dingen die erg goed waren. Zoals hoe de organisatie het ongeval met Dave en Carolien oppakte. Maar ook het eten (het beste IMM-voer wat ik heb gehad in vier IMM’s) en de feesten. Waar ik op andere IMM’s de feesttent vaak al snel zag leeglopen, bleef het hier tot aan het eind een dolle gebeurtenis, waarbij de eindtijd eigenlijk voor de bezoekers veel te vroeg was. Goede DJ en Band.
Gedurende het weekend moest ik alleen wel op zoek naar een lift terug naar Nederland. Robert wilde graag in Denemarken blijven en ik moest terug. Ik gokte dat er vast wel iemand op het IMM zou zijn met ruimte over richting Nederland. Desnoods zou een trein of vliegtuig uitkomst bieden. Dat zou ook geen probleem geweest zijn. Zaterdagavond aan Yves gevraagd. Die gaf me op dat moment 50 % kans. :P We zouden het er de volgende morgen over hebben.


De Terugweg
Gelukkig kreeg ik de volgende morgen ook die andere 50% kans, want het halve IMM terrein was al leeg toen we wakker werden. Om bagage te verminderen m'n stoel achtergelaten (die toch al aan z’n eind was) en m’n slaapzak aan Bram meegegeven (die moest een nieuwe hebben en voor mij was 'ie te klein). Mijn overige bagage bij Yves in de mini gestopt en rustig aan op pad gegaan.
Het eerste stuk nog redelijk rustig aan gedaan. Nog een Italiaanse Mini geholpen die zonder benzine stond. Daarna toch wel redelijk het tempo wat opgevoerd. Tussen Hamburg en Oldenburg onze achterstand tot Gitty en Richard teruggebracht tot een half uur. Nadat zij ook ergens gegeten hadden, hadden we nog maar 5 minuten achterstand. Zo hebben we nog een paar honderd kilometer doorgereden totdat we in Nederland tussen Heerenveen en Drachten pas bij elkaar kwamen. Samen zijn we doorgereden naar Lelystad, alwaar Yves mij thuis heeft afgezet. Twee uur later was hij zelf ook thuis.
De gevolgen
Hoewel ik onderweg bijna nergens last van heb gehad, stond ik maandag met pijn in de knieën en een zere keel op. Mijn knieën hebben het toch zwaar met zo’n lange rit in een Mini. Wat dat betreft is zo’n moke zo slecht nog niet. Daar heb ik erg weinig last van m’n knieën gehad. De zere keel was een combinatie van te hard en teveel geschreeuwd tijdens de feesten op het IMM en een beginnende verkoudheid.
Al met al weer een geweldige anderhalve week gehad. Volgend jaar zal ik niet met een tour meegaan door bezigheden rondom het IMM zelf, maar het jaar daarna hoop ik weer met eigen Mini richting Engeland mee te kunnen rijden.


Greetzzz, Maxx


Tim & Marlies


Geweldige rit, vakantie en week gehad.
Ontzettend bedankt voor alle moeite en tijd die jullie organisatoren en partners hier voor vrij hebben gemaakt
Friesland was het vertrekpunt,spannend we kenden niemand.
Ondanks dat was het vrijdag avond al gezellig.
Rijdend en toerend werd er kennis gemaakt.
In ieder geval met elke avond tentje opbouwen weer gesprekstof over de dag en natuurlijk over de Mini.
Tentje afbreken ging soms met wat water van boven gepaard, maar dat mocht de pret niet drukken en met hulp van sommige Mini-rijders kregen we het zo goed en kwaad weer in de van gepakt.
2 Dagen vrij, ook wel lekker.
0 Mankementen op een losgesprongen lasje v/d radiator (ijzerdraadje) en een uitgerammeld schroefje na.
0 Dagen verveeld.
7 Dagen getankt en dan eindelijk... het IMM!!!
Bijzonder om zoveel mini’s bij elkaar te zien.
En gezelligheid in de feesttent
Dat er gedanst werd op laarzen maakt de herinnering mooi.
Aan Dave en Carolien wordt ook door ons gedacht, sterkte en beterschap aan beide.
Naar huis en wat denk je? In Rodbyhaven, tuut tuut, Har, Joke en Fabienne komen als laatste aan en mogen eerder op de boot!! Gelukkig wij ook snel erna.
Kalm aan naar huis getuft, heelhuids en ongedeerd aangekomen.
Terugkijkend vanuit een luie stoel is het van deze kant uit voor herhaling vatbaar.
Groetjes,


Tim en Marlies


Bram


Het begin van alles
Tijdens de aanloop naar het IMM werd duidelijk dat er een aantal mensen waren die geen bijrijder hadden. Tijdens de 1e clubdag van het jaar was dit ook door Ivo besproken met Brenda. Er zou een oproep komen om te kijken wie dat allemaal waren en om te kijken of er niet een paar equipes gemaakt konden worden met deze mensen.
Een paar weken later werd er door Ivo en Brenda een samenkomst geregeld. Vier mensen zijn komen opdagen. Nadja, Jan, Ivo en ik. Brenda, als vertegenwoordiger van Go4it, was natuurlijk ook aanwezig. Gezellig met z'n vijfen een drankje zitten nuttigen en plannen maken voor het IMM. Wiens Mini gaat er mee, wie rijdt er met wie mee. Nadja zou rijden met Ivo als bijrijder. Jan zou bij mij als bijrijder instappen. Gegevens uitgewisseld en allemaal weer terug naar huis voor de eerste voorbereidingen.
Een week voor de rit toch nog meer een keer samen gekomen om te zien hoe ver iedereen was. Wat hadden we nog nodig en wanneer zouden we elkaar weer zien. Omrijden om samen te rijden is namelijk ook niet echt een goed idee. Vooral niet, aangezien we allemaal een beetje uit de verschillende windstreken van Nederland kwamen.
De laatste dag in Nederland
Op vrijdagmiddag richting Velp om mijn bijrijder Jan op te halen. Onderweg naar Friesland een aardige hoosbui te pakken gehad. Kom je er achter dat een spatkap voor je ontsteking wel makkelijk is, moet je hem alleen niet vergeten ervoor te doen . Bij een kruispunt dus maar ff de regen in, de spatkap uit de kofferbak gehaald en voor de motor gedaan. Hij reed weer goed en we waren weer op weg richting Friesland.
In Friesland konden we de de camping niet vinden, want dat stukje stond net niet op de eerste kaart van het routeboek, maar Boss Classics konden we wel vinden, dus daar maar ff aangewaaid om naar de weg te vragen. Daar stonden ook een aantal IMM-Go4it gangers voor het nakijken en repareren van de laatste dingen aan de Mini. Alles klaar, dus met een kleine stoet richting de camping. Ik heb volgens mij die middag het hele Tjeukemeer gezien. Het navigatiesysteem van Robert hield er vrij snel mee op, dus dan maar op goed geluk die kant op. Uiteindelijk wel goed aangekomen en droog de tent op kunnen zetten.
Tijdens de rit naar Friesland iets aan de Mini gevoeld waar ik niet blij mee was. Dus daar de Mini maar even opgekrikt, hopend het probleem te kunnen vinden. Zoals altijd, als het nodig is, vindt je iets niet. Nu dus ook niet, dus met een gerust hart de avond ingegaan, op naar de eerste dag van de rit.


De rit
Op zaterdag richting de eerste camping. Mooie route, alles goed te doen. Toch merkte ik wat problemen aan de Mini, maar dat was niet echt onoverkomelijk. Het niet willen starten kon opgelost worden met het aanduwen van de Mini. Alleen aan het einde van de dag het probleem nog niet opgelost, aangezien de Mini het op de camping wel deed. Wel het advies gehad even naar zijn massapunt in de kofferbak te kijken. Was ook een van de weinige dingen die het kon zijn, aangezien de rest een week voor de rit nog gecontroleerd was (sorry Har, ik ben koppig, dus ik heb toen ook niet naar je raad geluisterd).
De volgende dag weer lekker op tijd richting de volgende camping. Onderweg ergens gestopt om op de dijk te gaan staan, ff uitwaaien. Kom je terug bij de Mini, start hij weer niet. Gelukkig via het bakkie Erwin/Twan/Ilse/Yvette te pakken kunnen krijgen. Ter plekke Mijn mini onder handen genomen. Was het toch een heel roestig massapunt. Klaar gemaakt en weer verder.
Onderweg merkte ik dat mijn linker voorwiel/as, wat geluid begon te maken. Probleem was al eerder voorgekomen, maar nog niet in de mate zoals nu. Besloten er op de camping toch maar eens naar te laten kijken. Na demontage bleek dat de homokineet compleet versleten te zijn. De lagers waren compleet ingesleten. De beslissing genomen om de verschillende onderdelen vanuit Nederland op te laten sturen en op de volgende camping te monteren. Jammer genoeg de rit naar Billund niet zelf kunnen rijden. Mijn bijrijder Jan heeft een dagje doorgebracht bij Dirk in de Mini en ik achterin de bezemwagen bij de veegploeg. Wel gezellig en comfortabel, maar een Mini is dan toch leuker.
In Billund aangekomen tent opgezet en lekker genoten van de vrije tijd die ingelast was. De eerste dag naar Legoland. Daar ff rondgestruind, tot ik bericht kreeg dat de homokineet binnen was. (Klasse van Boss Classics, DHL en Go4it. De service die geleverd is, is meer dan 100%). Samen met Frank, Michiel en Martin de homokineet en lagers aangebracht. Ondertussen nog wel ff lol gehad over die man met zijn wigwam-tent. Jammer dat we die alleen niet meer gezien hebben.
De 2e dag daar een deel van de uitgezette route gereden. Ik had er geen zin in om die hele route te rijden. Uiteindelijk toch meer gereden dan eigenlijk de bedoeling was, maar wel een mooi stukje van Denemarken gezien. Alles weer helemaal goed gekeurd. De mini reed weer prima. In de loop van de avond nog lekker genoten van het kampvuur. Ondanks het wat nattere weer, geen problemen gehad daar.
Vanuit Billund naar de laatste camping. Korte route, idilische plaatsjes, mooi uitzicht. De regen was wat minder, maar dat kon de pret van de route en het rijden niet drukken. De laatste camping was weer goed verzorgd. Het eten was goed, de plek lag mooi in een uithoek, maar dat kon niet boeien. Vroeg naar bed om de laatste rit fris te kunnen aanvaarden.
Een goede overnachting gehad en de laatste dag door naar Roskilde. Onderweg weer ff pech. De splitpen van de kroonmoer aan de linkerzijde eruit. Provisorisch opgelost en goed bij de verzamelplaats aangekomen. Daar sloeg het noodlot toe. Ongeluk met een Mini. De afloop van het ongeluk is gelukkig goed geweest. Dave redelijk onbeschadigd, Carolien naar het ziekenhuis, maar ondertussen aan de beterende hand. Daar staan helpen met meerdere mensen, zo goed en zo kwaad als het kon.


Het IMM
Door de organisatie van het IMM opgevangen en verder naar de locatie geloodst. Tent opgezet en wat bekenden op gaan zoeken. Gelukkig dicht bij de ingang van het afgezette gebied, dus alles redelijk op loopafstand. Veel mensen gesproken, veel gezien. Natuurlijk het IMM volgend jaar in Nederland gepromoot. Met Brand, die op eigen gelegenheid daar was, het terrein rondgelopen. Mini's bekijken, flyeren voor het IMM, mensen aanspreken, foto's maken en wat nog meer. Het feestje was wel leuk. De Nederlanders en Belgen die alleen maar zot doen, maar dat is bekend. De DJ was niet echt om over naar huis te schrijven, maar de muziek was redelijk. Niet te laat gaan slapen, maar in slaap komen was iets anders. Onze Poolse buren vonden het leuk om nog even heel laat door te gaan. Ach, dat moet je erbij nemen.
De 2e dag was eigenlijk een voortzetting van de eerste. Rond kijken, met mensen praten, het IMM promoten, snuffelen naar onderdelen, enz. Afgezien van een paar regenbuitjes geen problemen. Ik heb zelfs de mogelijkheid gehad om een beetje een kleurtje op te doen. Tijdens het rondlopen met wat Nederlanders gesproken. Bij de traders gekeken naar de verschillende onderdelen, maar dan weer net niet kunnen vinden wat je het hardst nodig hebt. Dan dat maar laten wachten tot je terug bent in Nederland.
De avond van de sleuteloverhandiging en de prijsuitreiking. Niet alle evenementen waren doorgegaan, wat jammer was, maar er was toch genoeg te doen geweest. De verschillende prijzen naar de verschillende landen. Het waren er teveel om te onthouden. Dan het in ontvangst nemen van de cadeaus van de andere aanwezige clubs. Dit was in het begin van het IMM er een beetje tussendoor geschoten. Leuke en lekkere dingen werden aangeboden uit de meeste aanwezige landen. En dan de officiële overhandiging van de sleutel. Een grote groep oranje Nederlanders samen met de Dutch Mini People naar voren. Een kleine toespraak en fotoshoot en alles was weer gedaan. Tijd voor feest. Goede band, waar tot laat van genoten kon worden.


De terugrit
Op zondag gekeken wat te doen. Niet te vroeg vertrekken. Uiteindelijk met wat Nederlanders besproken hoe ik zou rijden. De IMM-crew ging richting het ziekenhuis, ik richting Nederland met mijn bijrijder Ivo. Dit was besloten, aangezien ik over de snelweg wilde rijden en Ivo ook, terwijl Jan en Nadja de boot wilde pakken en een wat toeristischere route wilden volgen. Eventueel zouden we de groep Nederlanders nog tegenkomen, maar die kans was klein, gezien de voorsprong die ik had.
Over de snelweg goed door kunnen rijden. Niet echt druk, tot we bij Hamburg kwamen. Daar was het regen, regen en nog eens regen. Doorrijden op snelheid ging niet echt. Toch doorgekomen, maar tot aan Bremen alleen maar water, bos en weg gezien. De maximum snelheid kwam niet boven de 100km/h uit. Was ook gewoon niet verantwoord.
Bij een pomp in de buurt van Bremen nog twee Go4it-gangers tegengekomen. Zij waren eerder op de morgen vertrokken en hadden de boot genomen, alleen wel bij Hamburg 22km file gehad. Een stuk achter elkaar gereden, toch altijd fijn als je elkaar kent. Onderweg door een manoeuvre van een Duitser toch maar wat meer gas gegeven. De zin om samen te rijden was een beetje voorbij en ik wilde echt thuis komen. Ff goed doorgereden en rond 9 uur mijn bijrijder in Hilversum afgezet. Gelijk door naar Berkel-Enschot, waar ik rond 11 uur uiteindelijk aankwam. Eindelijk thuis.
De belangrijkste dingen uit de Mini gehaald en binnen gezet. De rest moest later maar komen. Binnen gekomen, wat gepraat met mijn ouders en toen naar bed. Toch maar ff bijslapen. Dit was een route en evenement dat zeker voor herhaling vatbaar is.

Har, Joke, Brenda, Marco, Robbie, en iedereen die ik vergeten ben, waaronder alle deelnemers, bedankt voor de afgelopen week. Het was fantastisch. Ik hoop iedereen dan ook zeker komend jaar te zien in Lelystad (en Frank ook, maar dan met een mini ).
Bram Schellekens


Joost & Carin: De Avondetappe...

St.Nicolaasga
Hierbij ook een bijdrage vanuit het Brabantse Overloon. Een “kort” verslag van onze eerste IMM ervaring met GO4IT!! De ritten naar het IMM waren geweldig. De eerste dag hebben we gewoon samen gereden maar vanaf de 2e dag toch een groepje geformeerd, waarmee we de rest van de ritten dan ook samen mee hebben gereden. Op weg naar Friesland regende het zo hard, dat we met een bakje het water uit de Mini moesten scheppen. Dus dat beloofde niet veel goeds. In Friesland zaten we nog wat onwennig aan de tafel de groep gade te slaan. Toch al met verschillende mensen kennis gemaakt en geprobeerd de groep een beetje te leren kennen. De sfeer was eigenlijk vanaf het begin heel gemoedelijk en gezellig. Vooral aan de BBQ werd er druk gepraat.


Wiesmoor
Nadat de eerste dag een feit was hebben wij onze ENORME tent opgezet en hebben we wat gegeten. Onze buren Tim en Marlies nodigden ons later uit voor een drankje. Er wordt druk gepraat over de rit en de mini’s en al naar gelang de avond vordert zwelt het groepje aan. Ook Har komt er nog even bij met een fles zware Poolse likeur.


Westerdeichstrich
Deze avond spreken we af met Tim & Marlies en Marco & Cindy om uit eten te gaan in Büsum. Na een kort ritje met de Mini vonden we een leuk overdekt terras, alwaar we hartelijk werden ontvangen door een leuke Duitse serveerster. Terwijl we lekker zitten te eten trekken de Mini’s langs de weg de nodige aandacht van voorbijgangers. Als we weer terugkomen op de Camping nemen we gezamenlijk nog een slaapmutsje en gaan slapen.


Billund – 1e avond
Als iedereen een plekje heeft op het net iets te kleine grasveldje kunnen we even rusten. Jan zijn tent pastte er nog net tussen en zoals Martin zo mooi zei... je moet soms zeer creatief zijn met scheerlijnen. Tja, en zoals ze hier in Brabant zeggen: “Prakeziere kumt van erme minse…”. En voor wie dat niet begrijpt zullen we dat wel een keer ondertitelen. We eten die avond in het restaurant op de camping, alwaar we Frank en Michiel van het service team tegenkomen. Opmerkelijk dat er zoveel gespreksstof is, ondanks dat je de mensen nog niet zo goed kent. Wij overigens hier onze andere tent gebruikt vanwege het verblijf van drie dagen. Toch iets comfortabeler.


Billund – 2e avond
Dit zou het kampvuur-avondje worden. Maar daar het al bijna de hele dag geregend had, dachten wij, als dat maar gaat lukken. Maar de meeste Mini-rijders blijken over speciale gaves te beschikken en het vuur wordt aangestoken in de regen en bleef toch branden tot in de late uurtjes. Rond het vuur werd het al snel een drukke boel en mensen haalden hun stoeltjes erbij. Volle armen met hout worden door Har en anderen aangesleept om het vuur aan te houden.


Billund – 3e avond
Via een kunstroute lopen we door een prachtig natuurgebied/park ’s avonds naar het centrum van Billund. We eten die avond in een pizzeria samen met Jan en Mathilde. Aan de tafel achter ons zaten Dennis en Aranka en Dave en Carolien. We tafelen lekker tot het donker wordt en nemen daarna afscheid van deze mensen, waarna we door datzelfde park weer teruglopen naar de camping. Dit was overigens ook zonder zaklamp goed te doen. Op de camping brandt al weer een kampvuur.


Kerteminde
Deze avond zou er goed voor ons gezorgd worden, want er zou een buffet worden georganiseerd omdat het een laatste samenzijn zou zijn met deze groep. We zitten dit keer aan tafel met Marco, Lean, Jasmijn en Jeroen. Het was een gezellige avond en een meesterlijk buffet. Iedereen liet het zich goed smaken. Blijkbaar houden ze in Denemarken ook errug van uien! Tijdens het eten een flesje wijn meester gemaakt en we hadden genoeg te bepraten met deze vier Limburgse mensen.


Roskilde – 1e avond
Wanneer we besluiten naar het grote “feestpaviljoen” te gaan, is er nog maar weinig te beleven. We bestellen wat te drinken en besluiten samen dan maar deze avond vroeg naar bed te gaan want dan zou het feest de dag erna wel losbarsten. Maar na een tijdje schuiven er toch mensen bij ons aan en de linkerzijde van de dansvloer werd opeens oranje getint. We sluiten ons later bij deze mensen aan. Veel gedanst en gesprongen en zelfs de maccarena op de tafel gedanst. Wanneer de muziek besluit te stoppen, rijdt er een Belgische Mini nog even de tent binnen en zet even de juiste muziek op dus we gaan dan nog even door. Een Superavond.


Roskilde – 2e avond
De 2e avond was het grote diner gepland. Wij ons dus in de lange rij (die later overigens nog veel langer werd) aangesloten en het eten ons goed laten smaken. Daarna een wandeling gemaakt naar het centrum van Roskilde en later weer terug naar het IMM-terrein. Het feest kon beginnen. De Polen waren, net als de avond ervoor, prominent aanwezig, maar denk toch, dat het oranje legioen genoeg tegengas heeft gegeven. Heb nog geprobeerd uit te leggen in het Engels wat “op zijn kantje” betekent. De sfeer was erg gezellig. Oók de verjaardag van Har moest uiteraard even gepast worden gevierd om twaalf uur.
We kunnen dus terugkijken op een zeer geslaagd evenement wat voor ons betreft voor herhaling vatbaar is!
Groetjes en tot ziens!


Joost en Carin