Appie

Het is bij ons thuis een echte beestenboel we hebben een hond Appie de Appenzeller. Appie is geboren op 26 juni 2009 in Ambt-Delden. Appie heeft geen stamboom zijn vader wel maar zijn moeder niet. Appie is een hele trouwe hond hij doet alles voor Rob en voor mij maar van vreemde moet hij niet zo veel hebben, maar heb je zijn vertrouwen gewonnen dan heb je aan Appie een vriend voor het leven. We doen veel met Appie hij heeft alle klassen van de gehoorzame huishond van de dierenbescherming doorlopen, hij heeft ge flybalt, schapen gedreven en natuurlijk de strand wandelingen vind hij geweldig het is volgens mij een kruising met een zeehond hij is gek op water. Als we met de camper weg zijn maken lange wandelingen met hem dat vind hij geweldig ook bij ons in het dorp kan je lekker lopen, bijna heel het dorp is een losloop gebied. Ook de Rhoonse grienden en de Brielse maas zijn voor Appie geen onbekend terrein. Geochachen vind hij ook leuk als we bijna de chach gevonden hebben word Appie helmaal opgewonden en gaat hij mee zoeken al weet hij niet waarnaar hij zoekt maar hij doet zijn best.  Toen we nog mini reden en met de tent kampeerde vond Appie dat prima elke avond stond zijn huis ergens anders na de rit in de mini, nu we met de camper op pad zijn vind hij het rijden minder maar als we eenmaal staan loopt hij naar de garage om zijn frisbee, kleine bal, grote bal en wat hij nog meer verzamelt heeft er uit te trekken en te gaan spelen met ons.

Op 25 september heeft Appie met zijn poot ergens tussen gezeten en we zijn naar de dierenarts in Veendam geweest omdat hij niet meer kon lopen en die vertelde ons dat het goed gekneusd was gewoon doorgaan met de Previcox die hij toch al slikte voor zijn elleboog. Ik vertrouwde het niet en maandag  28 september naar onze eigen DA geweest daar bleek dat hij een ontsteking aan zijn pootje gekregen had, dus antibiotica en Tramadol gekregen tegen de pijn. Dinsdag 29 september in de avond begint hij met spugen en houd er geen eten meer in en woensdag nieuwe medicijnen gehaald maar die kregen wij er niet in omdat hij bleef spugen. Donderdag 1 november weer met Appie naar de DA en daar kreeg hij een antibiotica prik en vrijdag 2 november nog 1, nog steeds geen vooruitgang. Zondag 4 november naar een vervangende DA in Spijkenisse geweest en daar is zijn pootje schoongemaakt en kreeg hij een pijnstiller we hadden weer hoop. Maandag het verbandje laten verwisselen in Spijkenisse en gelijk bloed nagekeken omdat zijn tong zo donder was en daar ging het fout zijn nieren werkte niet goed zijn bloedwaardes waren veel te hoog. Appie is gelijk aan het infuus gegaan en ook maandag nacht thuis aan het infuus, dinsdag 5 november terug naar de DA voor het infuus en dwangvoeding. Dinsdag avond hebben wij Appie weer opgehaald met het infuus hij heeft nog een antibiotica prik gehad vlak voor hij weg ging. Maar dinsdag op woensdag nacht heeft Appie 4 epileptische aanvallen gehad en zijn we weer naar de DA geweest voor controle maar Appie mocht niets meer hebben voor zijn nier falen. Woensdag morgen zijn we met de dierenambulance naar de DA gegaan wij wisten het al het gaat heel slecht met Appie, zijn bloed werd nog een keer getest en die uitslagen waren nog slechter dan maandag. Wij hebben Appie laten gaan  woensdag ochtend 9.00 uur... Wat was dat moeilijk maar we konden hem niet langer zien vechten hij had toch de strijd verloren. We missen hem heel erg en het moet slijten maar wat doet dit zeer.